Czy wiecie, że... czyli początki lecznictwa uzdrowiskowego w Ciechocinku

Na bardzo, bardzo długo przed rozpoczęciem działalności Sanatorium Uzdrowiskowego "Chemik" w Ciechocinku i wielu innych ośrodków sanatoryjnych oraz szpitali uzdrowiskowych nikt nawet nie pomyślał, że produkcja soli do celów jadalnych przy wykorzystaniu miejscowych złóż solankowych, tak szybko zostanie wyparta przez zastosowanie solanek do celów leczniczych.

   Ale od początku. Dzieje Ciechocinka nierozerwalnie wiążą się ze znajdującymi się tutaj źródłami wód solankowych. Pierwsze wzmianki pisane o Ciechocinku pochodzą z XI wieku. Już w tym czasie mieszkańcy osady Słońsk (obecnie należącej do Ciechocinka) dysponowali drewnianym grodem pełniącym funkcję kasztelanii, co potwierdzają dokumenty z lat 1041, 1047 i 1065. W XIII wieku wykorzystywano tu słoną wodę do warzenia soli dla własnych potrzeb. Największą uwagę zwrócono na tę okolicę po pierwszym rozbiorze Polski, kiedy kopalnie soli w Wieliczce i Bochni znalazły się poza granicami Polski, w zaborze austriackim. 5 marca 1791 roku Sejm podjął uchwałę o treści: "Gdy opatrzyć solą kraj cały jest nas Króla i Stanów zamiarem, gdzie są fabryki solne lub gdzie stawiania ich okaże się sposobność, za zamówieniem się z właścicielami przez osoby zdatne lustrować kazała, w miarę zaś potrzeby pieniądze utrzymującym lub zakładającym takowe fabryki pożyczała". Na jej podstawie jeszcze tego samego roku podjęto finansowane przez Komisję Skarbu Koronnego roboty górnicze nad utrwaleniem źródeł solankowych w okolicy Ciechocinka. Okolice te stały się przedmiotem specjalistycznych badań poszukiwania soli.

Z inicjatywy Stanisława Staszica książę Franciszek Ksawery Drucki-Lubecki, będący Ministrem Skarbu Królestwa Polskiego postanowił uruchomić produkcję soli z solanki i ponownie nakazał zbadać ciechocińskie źródła. Doprowadziły one do odkrycia solanki o stężeniu 6,5%, co spowodowało, że proces produkcji stał się opłacalny. W 1824 roku rozpoczęto budowę warzelni soli wraz z tężniami. Ostatnią tężnię wzniesiono w roku 1859. Natomiast pełna eksploatacja warzelni soli rozpoczęła się w 1832.

Pierwsze wzmianki o uzdrowiskowych właściwościach solanki pochodzą z 1828 roku. Kąpieli solankowych dokonywano w domach prywatnych, a solankę donoszono lub dowożono ze źródeł. Pozytywne doświadczenia spowodowały oddanie w 1836 roku pierwszych w Ciechocinku czterech miedzianych wanien leczniczych w czterech pokojach przy miejscowym zajeździe. W tym samym roku skorzystało z kąpieli 120 pacjentów i rok ten przyjmuje się za oficjalny początek działalności uzdrowiskowej Ciechocinka...

Goście przebywający w Sanatorium Uzdrowiskowym "Chemik" w Ciechocinku poznają szczegółową historię miasta uczestnicząc w organizowanych u nas spotkaniach - pogadankach oraz spacerach po mieście z przewodnikiem lub animatorem kultury. Mogą również poszerzyć swoją wiedzę korzystając z zasobów sanatoryjnej biblioteki.