SŁOŃCE

Słońce to duża gwiazda, znajdująca się najbliżej Ziemi (ok. 150 mln km). Ma ok. 5 mld lat. Średnica wynosi ponad milion km (109 razy więcej od Ziemi). Jego przyciąganie jest dużo silniejsze niż ziemskie. „Chodząc” po Słońcu ważylibyśmy 28 razy więcej. Jednak pochodzić po tej rozżarzonej kuli się nie da, bo pomijając już inne niedogodności mn.in. temperaturę, która na powierzchni wynosi ponad 5500 ºC, a wewnątrz 15 milionów ºC to nie ma tam powierzchni stabilnej. Jest niespokojna i ziarnista.
Słońce składa się z wodoru, który zmienia się w hel uwalniając przez to ogromną energię i wytwarzając ciepło i światło, dzięki którym istnieje życie na naszej planecie. Występują tam portuberancje , czyli gwałtowne wyrzucanie na znaczne odległości części gazów. Gdy dotrą one do Ziemi to w okolicach podbiegunowych tworzy się piękne zjawisko zorzy polarnej – migoczące kurtyny świetlne. Trudno je jednak obserwować, bo są nieprzewidywalne. Przybierają różne kształty, które się nigdy nie powtarzają. Jednak te wybuchy na Słońcu mogą być niebezpieczne. W 1989 roku w wyniku burzy na Słońcu Ameryka Północna odniosła ogromne szkody związane z koniecznością wyłączeń elektrowni co uszkodziło mnóstwo urządzeń.
Na Słońcu można również zaobserwować plamy spowodowane zmianami pola magnetycznego. Największe cykle aktywności i związane z tym większe ilości plam zdarzają się średnio co 11 lat.
Z tej dużej gwiazdy wypływa również materia w postaci wiatru słonecznego, który osiąga prędkość ok. 450 km na sekundę. To ten wiatr wydmuchuje z komet warkocze. Nasza planeta broni się przed nim swoim polem magnetycznym.
Słońce jest na półmetku. Przewiduje się jeszcze 5 mld lat jego istnienia. Kiedy już wykorzysta cały wodór, jego paliwem stanie się hel. Potem powiększy się trzykrotnie, pochłaniając Ziemię i inne planety. Przez kolejne miliardy lat będzie żyło jako czerwony olbrzym i będzie stygło aż stanie się białym karłem.

Póki co, cieszmy się tym życiodajnym światłem (o dobroczynnym działaniu słońca można przeczytać w artykule „Słońce –źródło zdrowia” http://www.sanatoriumchemik.pl/nie-tylko-o-zdrowiu/164-slonce-zrodlo-zdrowia.html ). Zapraszamy więc naszych Gości do korzystania z kąpieli słonecznych w ogrodzie Sanatorium Uzdrowiskowego „Chemik” w Ciechocinku (w artykule „Słońce i upał to również zagrożenie” można się dowiedzieć jak bezpiecznie korzystać ze promieni słonecznych http://www.sanatoriumchemik.pl/nie-tylko-o-zdrowiu/185-slonce-i-upal-to-rowniez-zagrozenie.html ).

Kleszcz - niebezpieczny pajęczak

Kleszcz, to gatunek pajęczaka z rodziny kleszczowatych. Żyje głównie w lasach liściastych i mieszanych, na łąkach, polanach, nad stawami, jeziorami, ale też w miejskich parkach i terenach zieleni. Kleszcze reagują na bodźce zapachowe, cieplne i świetlne. Ich liczebność każdego roku się zwiększa. Kleszcze są nośnikami chorób zakaźnych. W trakcie ukąszenia mocno zakotwiczają się w skórze żywiciela, a do jego tkanek wstrzykują ślinę, w której mogą być zawarte drobnoustroje chorobotwórcze. Do najczęstszych chorób przenoszonych przez kleszcze należy borelioza i kleszczowe zapalenie mózgu. Bolerioza to wieloukładowa choroba bakteryjna, a jej objawy obejmują również skórę, stawy, układ krążenia i układ nerwowy. Objawem wczesnej fazy boreliozy jest wędrujący rumień oraz objawy grypopodobne. Kleszczowe zapalenie mózgu ma przebieg dwufazowy. W pierwszej fazie objawy przypominają infekcję grypową lub grypopodobną, druga – to faza neurologiczna, charakteryzująca się bardzo wysoką temperaturą, nawet do 40˚C, silnymi bólami głowy, bólami stawów i mięśni, nudnościami i wymiotami, objawami oponowymi. Powikłaniami po kleszczowym zapaleniu mózgu mogą być trwałe niedowłady i objawy neurologiczne, uszkodzenia poszczególnych nerwów, uszkodzenia słuchu. Przyśpieszenie farmakologicznego procesu leczenia jest możliwe dzięki skutecznemu postępowaniu fizykalno – usprawniającemu. Ważna jest systematyczność, długotrwałość oraz dostosowanie programu postępowania do możliwości osoby chorej. W Sanatorium Uzdrowiskowym „Chemik” osoby z chorobami odkleszczowymi korzystają z szerokiej gamy zabiegów leczniczych, które pozwalają między innymi na: uaktywnienie ruchowe, zapobieganie przykurczom stawowym, zwiększenie siły mięśniowej oraz zakresu ruchów w stawach, zmniejszenie sztywności mięśniowej.

I po majówce

I po majówce

Pomimo że początek maja w tym roku nie rozpieszczał pogodą, w Sanatorium Uzdrowiskowym „Chemik” się działo! Tutaj majówka trwała od niedzieli 28 kwietnia, przez cały tydzień. Goście sanatorium korzystali z zabiegów leczniczych oraz licznych imprez przygotowanych specjalnie na ten majowy czas. Już pierwszego wieczoru w ośrodku odbył się koncert Mariana Wójcika, pt. „Ciechocinka wspomnień czar”. W poniedziałek, po zabiegach leczniczych, „majówkowicze” na wspólnym spacerze z przewodnikiem, poznawali uroki oraz historię uzdrowiska. Wieczorem niestrudzeni zwiedzaniem, bawili się w sanatoryjnym ogrodzie na ognisku przy dźwiękach  muzyki tanecznej. W trakcie majówki Goście mieli okazję podziwiać rzekę Wisłę oraz zwiedzić położony nieopodal Ciechocinka – Raciążek, a w nim zabytkowy kościółek  z XVI wieku oraz ruiny zamku z XIV wieku. Bawili się na wieczorku tanecznym,  uczestniczyli w bardzo wesołym koncercie Pawła Soboty „Z akordeonem, humorem i piosenką kuracyjną” oraz w koncercie pianistycznym Romana Czarnieckiego „Muzyczna podróż” oraz mieli okazję spotkać się z folklorem Kujaw – uczestnicząc w barwnym śpiewno – tanecznym koncercie zespołu folklorystycznego „Złoty Wiek”. We wszystkich popołudniowych imprezach Gościom Sanatorium Uzdrowiskowego „Chemik” towarzyszyła zatrudniona tutaj animator kultury. Mamy nadzieję, że mili „majówkowicze” zdrowo, aktywnie i miło spędzili ten majowy czas.

Miesiąc MAJ

Już za chwilę kartka w kalendarzu zmieni się na miesiąc maj – uznawany za jeden z najpiękniejszych miesięcy.
Sama nazwa Maius związana jest z rzymską boginią Mają (matka-ziemia, bogini wzrastania), matką boga Merkurego.
Maj oznacza również tzw. słup majowy (nazywany także drzewkiem). Był to słup drewniany wykonany z klonu, głogu lub brzozy, który podczas obrzędów majowych był przyozdabiany kwiatami i wstążkami, a następnie wokół niego odprawiano rytualny taniec.
Staropolska nazwa piątego miesiąca to trawień – od zieleniących się traw.
Zgodnie ze starą legendą to właśnie w maju Bóg Ojciec stworzył świat.
W tym miesiącu świętuje się dawne słowiańskie Stado oraz Zielone Świątki. Maj jest dedykowany czci Matki Bożej, na cześć której podczas nabożeństw majowych śpiewa się litanię loretańską.

W naszym kraju maj jest raczej ciepły, chociaż poranki i noce są jeszcze chłodne.
Od 12 do 15 maja są zwykle najchłodniejsze dni w miesiącu, gdyż następuje zmiana cyrkulacji atmosferycznej i wraz z niżem barycznym napływa zimne powietrze polarne. Wg ludowej tradycji ten czas powinien być właśnie zimny, deszczowy i czasem nawet mroźny (tzw. trzej ogrodnicy i zimna Zośka), bo wówczas aż do jesieni nie powinno być przymrozków.
Dawni Słowianie właśnie w tym miesiącu celebrowali wiosnę w jej pełni i radowali się z rozkwitającej przyrody. W kulturze ludowej radość z nadchodzącego lata okazywano majeniem domostw (czyli zdobieniem kwiatami, liśćmi i zielonymi gałązkami). Zwłaszcza przy domach ładnych dziewczyn na wierzchołkach drzew przywiązywano bukiety z kwiatów i gałęzi jodłowych.

W maju zakwitają m.in.: konwalie, niezapominajki, jaśmin, bez, piwonie, maki, tulipany, narcyzy, irga, tawuła, czeremcha. Kwiatami obsypują się klony i kasztanowce.
Na łąkach żółci się mniszek lekarski i jaskry, a na polach rzepak.
Można też spotkać m.in.:  motyle i chrabąszcze oraz zwiastuny majowego urodzaju – pszczoły i kukułki.

Niebawem również do ogrodu Sanatorium Uzdrowiskowego „Chemik” zawita maj i w promieniach słońca obsypie go kwieciem.